Opiate Sun

Uit de Engelse stad Birmingham komt de band Jesu. De band ontleende deze naam in 2004 van een Godflesh  (industrial metal band) nummer. Jesu haalt echter zijn invloeden uit de drone, doom metal, shoegaze en post-rock genres en de teksten kunnen gaan over persoonlijke problemen en verdovende middelen. Onder andere vijf studioalbums, zeven mini albums, drie split albums en drie samenwerking albums zijn er verschenen.

Het mini album

In 2009 werd het vijfde mini album uitgebracht onder de naam Opiate Sun. Vier nummers vonden hun weg naar dit via het label Caldo Verde Records uitgebrachte album. De speelduur is toch nog bijna zesentwintig minuten.  Justin K. Broadrick verzorgt zowel de zang als de instrumenten. De volgende nummers zijn van de partij:

1. Losing Streak 06:15   

2. Opiate Sun 07:09   

3. Deflated 06:59   

4. Morning Light 05:31   

De muziek op het album

Het nummer Losing Streak komt op gang met zoemende gitaartonen, waarna een trage platte drumbeat en wat schelle naklinkende gitaaraanslagen er ook bij komen. Een muur aan schelle gitaaraanslagen en dubbele slome melodieuze vocalen worden daarna over de ritmesectie dominant. De lage stem staat dan wat duidelijker in de mix dan de hogere zang en ze voelen samen wat somber aan, terwijl schelle gitaartonen er ook emotioneel bij kunnen komen. Schelle gitaarmelodieën over zachtere gitaar en meer bekkens dan toms maken het aanbod kouder en zachter. Het titelnummer Opiate Sun bevat rauwe gitaaraanslagen met schelle accenten er soms bij, terwijl de bas en drums ook sober in mid-tempo te horen zijn. De hoge en lage sfeervolle vocalen komen er later bij en hadden persoonlijk net een beetje harder in de mix mogen staan, al is de manier van zingen eerder slaperig dan duidelijk gearticuleerd. Zang kan ook makkelijk verdwijnen voor de schelle gitaar over de lagere klanken van de tragere slaggitaar en de diepe bas. Bekkentikjes of suizende bekkens wisselen eronder, terwijl heldere gitaartokkels er ook bij kunnen gaan komen. Diepe meer doom metal achtige gitaaraanslagen gaan richting de finale nog ingezet worden, waarna de hoge heldere dubbele vocalen ingebouwd worden en nog meer onduidelijk overkomen. De hoge heldere gitaar erbij is veel duidelijker. 

Het nummer Deflated herbergt schelle en rauwe zagende gitaar over korrelige bas en slome drums. Vooral de suis van de bekkens zorgt voor een sloom gevoel. Heldere zang en heldere gitaar gaan erbij komen. De zware gitaar verdwijnt soms, terwijl met kloppende toms de bekkens even verdwijnen. Lange onduidelijke heldere vocalen en meer duidelijke heldere gitaartokkels worden nog een tijd dominant. Het laatste nummer Morning Light kent krakende schelle gitaartonen over minder aanwezige kloppende drums. Hoger en wat meer galmend door een tweede stem is de invallende zang. Weidsere schelle gitaar over hoekige scherpe gitaar wordt dan weer een tijdje instrumentaal gebracht. De drummer kan dan soms wel losser zijn instrument beroeren en eist zo soms ook de aandacht op. Schelle gitaarmelodieën zijn later mede door de herhaling sfeervol. Scherpe fluit achtige effecten komen in de finale nog aanbod. 

Het geluid

Een duidelijk maar schel geluid dat soms kraakt is op Opiate Sun te horen.

Conclusie

Voordat ik het mini album Opiate Sun hoorde, zag ik op een website dat het gemiddelde van vier reviews uitkwam op 49 % (van de 100 %). Andere (mini) albums van Jesu kregen rustig een gemiddelde van rond de 90 %. Zonder deze reviews eerst in te lezen gaf ik Opiate Sun een kans en ben er best tevreden mee. Je moet wel van de voor een deel rauwe, schelle en soms krakende klanken houden, maar als geheel is de muziek behoorlijk sfeervol en ingetogen. Meer dromerige en sloom is het aanbod door de enkele of dubbele vocalen. Echt heel duidelijk is de articulatie niet en soms staat de zang wat zacht, maar samen met de vaak herhalende simpele muziek wordt de muziek ideaal voor laat op de avond. Echter als je oplet zijn meerdere lagen van diverse gitaren of accenten op bijvoorbeeld suizende of korte tikkende bekkens ook best interessant om te volgen. Met het titelnummer Opiate Sun wordt het aanbod ook steviger, maar niet genoeg voor de eerder genoemde reviewers die kritiek hadden. Ze vinden de muziek te poppy en leeg aanvoelen. Ondanks dat ik de muziek wel waardeer ik deze stijl meer op dit mini album dan op een normaal langer volwaardig album.